Jan Bojarczyk 10 l., zmarły syn niegdy Józefa i Franciszki z Kubatów, urodzony i z jałmużny w sielcu mieszkajacy. KZO 1856, poz. 195; nazwisko utworzone od ap. bojar, bojarz, bojarzyn ‘szlachcic z terenu Rusi i Litwy (za: NP 1, s. 46); też od n. msc. Bojary (dzielnica Białegostoku), Бοяр, Бοярa (Wołogda, Wiatka), Бοяришки (Wilno) (za: SEŻ, s. 72) formantem -czyk.
